biliyorum
ben uyanmadan bastıracaksın
aklınca beni kör zamanımda yakalayacaksın
hep olduğu gibi
yaptığın gibi hep
sisi mahsus geriyorsun güneş güvencesinin önüne
gülme aptal gün!
bu sefer avlanacaksın
hatta sana bile
GÜNAYDIN

sonra güneş battı
aslında içim zaten karanlıktı
gün de………
sanki taşı gediğine koyar gbi
aniden karardı

sonra……
sonra mercimek çorbasına bile hükmü geçmeyen saatler
gizemin kapısına diziliverdiler

taze sabah soluğu tutmaya durdu gün kurucu
karanlığın dipsizliğinden
sabahı hasarsız çekip almaktı esas derdi
acısı süzülmüş rezaki üzüm misali sunmak günü size
işte bundan
ağıt yüklüdür gecenin bilinmez işçisi
acıları yüklenip yorgun düşer
ilk ışıltısı sızarken güne
göğsü parçalanmış prometeus gibi
bir sonraki gece kavgasına yatar
her gün
bilinmez kahramanların acıları pahasına
aydınlığa kalkar

aydınlıklar
sabahların süsü olmasın
kanıksansın mutlu sabah demleri
zincirsiz olsun günler
kırları tüketip
sonsuzluk koşan gülmeler
tanyeri tadında olsun

yazgısında
anlaşılmazlığı olmasın yaşamın
şaşırtmasın hiçbir güzel yarın yarın

…………………….. diyorsam
tuhaflığıma verin

gecekarası gözlere sürülmüşüm
aydınlığın düşlere saklandığı
gün kaçaklığına gel
günü
kolayına aydın edemem
ama sen gel
gelmezsen
gün
gün olmaz
aydınlansa da ortalık
içim aymaz