şiir

sonra güneş battı
aslında içim zaten karanlıktı
gün de………
sanki taşı gediğine koyar gbi
aniden karardı

sonra……
sonra mercimek çorbasına bile hükmü geçmeyen saatler
gizemin kapısına diziliverdiler

sabahtı evet!
pusun susma noktasıydı

aslında ben ayık olmasam da
ayılma zamanıydı

hoş değildi üstüme örttüklerim
ikircikliğim
ve
delikanlılığıma isyan eden
kıkırdayan kemiklerim…….

ve kavga anımsatan herneyse….
kapımı açmadım
kaygılara kapalı olacağım
çöpten ekmek çıkaranlarlarla sabahı karşılayacağım
ama eğer gülmüyorsam
sakın beni şahsi umarsızlığınıza malzeme yapmayın

benden gayrı
günü gülerek karşılayan herkese günaydın

Standart

Yorum bırakın

Bu site, istenmeyenleri azaltmak için Akismet kullanıyor. Yorum verilerinizin nasıl işlendiği hakkında daha fazla bilgi edinin.